Chocia¿ jesteœmy zainteresowani przede wszystkim kapitalistycznym imperializmem, nie mo¿emy unikaæ omawiania dzia³alnoœci tak zwanych krajów socjalistycznych (takich jak Zwi¹zek Radziecki, Chiny itp.). Zwa¿ywszy, ¿e imperializm ma swoj¹ ekonomiczn¹ podstawê, budowan¹ w rozwiniêtym kapitalizmie czêœciowo przez narodziny wielkiego biznesu organizowanego na coraz szersz¹ skalê, nie powinniœmy byæ zaskoczeni, i¿ kraje pañstwowo-kapitalistyczne ("socjalistyczne") te¿ cechuj¹ siê imperializmem. Poniewa¿ ustrój pañstwowo-kapitalistyczny przedstawia logiczny punkt koñcowy koncentracji kapita³u (ca³y kraj jedn¹ wielk¹ firm¹), te same naciski, którym ulega wielki biznes, bêd¹ te¿ kierowaæ dzia³aniami kraju pañstwowo-kapitalistycznego (patrz poprzednia sekcja).
Gdy siê o tym wie, to nie zaskakuje nas fakt, ¿e kraje pañstwowo-kapitalistyczne te¿ uczestniczy³y w dzia³aniach imperialistycznych, wojnach i innych awanturach, chocia¿ na mniejsz¹ skalê i z nieco odmiennych powodów. Jak mo¿na zobaczyæ na przyk³adzie bezwzglêdnej polityki Rosji w stosunku do jej satelitów, sowiecki imperializm by³ bardziej nastawiony na obronê tego, co ju¿ posiada³ i na tworzenie strefy buforowej miêdzy sob¹ a Zachodem. Nie chcemy przez to twierdziæ, ¿e rz¹dz¹ca elita Zwi¹zku Radzieckiego nie próbowa³a wyzyskiwaæ krajów znajduj¹cych siê w swojej strefie wp³ywów. Na przyk³ad w pierwszych latach po zakoñczeniu drugiej wojny œwiatowej blok wschodni zap³aci³ Zwi¹zkowi Radzieckiemu miliony dolarów odszkodowañ. Tak jak w prywatnym kapitalizmie "pañstwa satelickie by³y uwa¿ane za Ÿród³o surowców i tanich dóbr przemys³owych. Rosja zagwarantowa³a sobie eksport z pañstw satelickich poni¿ej cen œwiatowych. A sama do nich eksportowa³a towary powy¿ej cen œwiatowych" [Andy Anderson, Hungary '56, pp. 25-6].
Sowiecka elita udziela³a te¿ pomocy ruchom "antyimperialistycznym", gdy te s³u¿y³y jej interesom i doprowadza³y do umieszczenia danego kraju w radzieckiej strefie wp³ywów (wraz z naciskiem Stanów Zjednoczonych, który uniemo¿liwia³ dokonanie innego wyboru). Odk¹d partie stalinowskie zastêpowa³y lokalne klasy rz¹dz¹ce, regulowano stosunki handlowe miêdzy tak zwanymi krajami "socjalistycznymi" na korzyœæ zarówno lokalnych, jak i rosyjskich w³adców. W podobny sposób i dla zaspokojenia identycznych potrzeb zachodnie potêgi imperialistyczne udziela³y poparcia miejscowym krwawym elitom kapitalistycznym i feudalnym w ich walce przeciwko swoim w³asnym klasom pracuj¹cym, argumentuj¹c, ¿e popieraj¹ "wolnoœæ" i "demokracjê" przeciwko radzieckiej agresji.
Nie trzeba powtarzaæ, ¿e forma i treœæ pañstwowo-kapitalistycznej dominacji nad krajami satelickimi zale¿a³a od struktury ekonomicznej i politycznej kraju panuj¹cego i jego potrzeb, tak samo jak tradycyjny imperializm kapitalizmu odzwierciedla³ jego potrzeby i struktury. Ró¿nica polega³a czêœciowo oczywiœcie na potrzebie pl¹drowania towarów z tych krajów, aby czymœ zapchaæ braki spowodowane centralnym planowaniem (kapitalistyczny imperializm przeciwnie - mia³ na celu eksport dóbr).
Kapitalistyczna dominacja spowodowa³a przekszta³cenie stosunków spo³ecznych w krajach podleg³ych z form przedkapitalistycznych w formy kapitalistyczne. Dominacja krajów "socjalistycznych" tak samo oznacza³a wyrugowanie tradycyjnych bur¿uazyjnych stosunków spo³ecznych przez stosunki pañstwowo-kapitalistyczne. Charakter i forma imperializmu jako takiego by³y identyczne i w ka¿dym przypadku s³u¿y³y interesom odpowiedniej klasy rz¹dz¹cej.
Dlatego imperializm nie ogranicza siê do pañstw opartych na prywatnym kapitalizmie -- re¿imy pañstwowo-kapitalistyczne te¿ maj¹ go na swoim koncie. Nale¿a³o tego oczekiwaæ, gdy¿ obydwa systemy opieraj¹ siê na rz¹dach mniejszoœci, wyzysku i ucisku œwiata pracy i potrzebie rozszerzania swojego dostêpu do zasobów.